Πέμπτη 12 Μαΐου 2016

Gëzim Hajdari: Stigmate


Gëzim Hajdari

Τύποι των ήλων
Πόσο φτωχοί είμαστε.
Εγώ στην Ιταλία ζω με μεροκάματα
εσύ στην πατρίδα δεν έχεις να πιεις έναν καφέ
το φταίξιμό μας: αγαπάμε
η καταδίκη μας: να ζούμε μόνοι χωρισμένοι
απ’ το σκοτεινό νερό
θα γυρίσω το φθινόπωρο σαν τον Κωνσταντίνο
εσύ στους γενέθλιους λόφους θα ’χεις μαζέψει ρίγανη
που θα πάρω μαζί μου στην άδεια ακόμα κάμαρα
τώρα ζω στη θέση του εαυτού μου
μακριά απ’ τη γη που άσπλαχνα
τρώει τα παιδιά της
Με τις νύχτες μου που γεννήθηκαν απ’ τις μέρες σου
θα φτάσω ως τα ξεραμένα σου χείλια
εγώ που επέζησα απ’ τις δικτατορίες
εγώ που λησμονήθηκα απ’ όλες τις ελευθερίες
θα σου χτυπήσω όπως χτυπάμε σε μια άγια πόλη
απαγορευμένη στους άπιστους
Όταν έφτασα στο λιμάνι της Τεργέστης ήταν Απρίλης εννιά το βράδυ
έβρεχε σαν σήμερα στην πόλη και στο κάστρο
το αγιάζι σάρωνε όνειρα και πουλιά
κουβαλούσα μαζί μου τη θλίψη μου: γη χωρίς όνομα
και τα χειρόγραφα τυλιγμένα βιαστικά σ’ άσπρο μαντήλι
ήμασταν δυο: εγώ και τα μάτια σου που μ’ ακολουθούσαν
ποιος ξέρει από πότε στη λήθη μου
περπατούσα αφηρημένος στα βήματα του Saba
οι θαλασσινές σπηλιές
και συ μυστικά προεξοφλούσες τη μοίρα των σκουριασμένων συνόρων
ήμουν ο πιο θλιμμένος άνθρωπος της γης εκείνο το βράδυ Τεργέστη
μεγαλωμένος με την αγάπη για τη βερικοκιά
και το πέταγμα του πελαργού πάνω απ’ τα χωράφια
δραπέτης απ’ την Ανατολή την άνοιξη
νικημένος
χωρίς ένα σφίξιμο του χεριού
το φευγιό τη νύχτα
το σφύριγμα του καραβιού κάτω απ’ την ομίχλη
στήριζαν την ανήσυχη ελπίδα μου
Ονειρεύομαι συχνά πως γυρίζω στο λόφο μας με τις κουτσουπιές
και πως ζω κοντά σου
καλοδεχούμενη η φτώχεια
αλλά μόνο κοντά σου
πέρασαν χρόνια απ’ όταν μ’ ανάγκασαν να φύγω
τι κάνεις; τι σκέφτεσαι; θα σωθούμε σ’ αυτή τη ζωή;
είναι σκληρή η μοίρα των ποιητών
χτες για τη δικτατορία ήμασταν επικίνδυνοι
σήμερα για την ελευθερία είμαστε άχρηστοι
αχ, αν είχα αγαπήσει μια γυναίκα του χωριού
δεν θα ’χα υποφέρει τόσο στις πόλεις που σκοτώνουν
που κάθε δευτερόλεπτο πρέπει να αμύνομαι
γράψε μου αν άκουσες το κελάηδημα του κούκου στον ανθισμένο σπάρτο

(μτφρ. Κωνσταντίνα Ευαγγέλου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου